Rozdział 4

- Musisz się tak skradać?- zapytałam nawet się nie odwracając.
- Tak.- powiedział, a raczej szepnął mi na ucho. Zaczął po chwili całować mnie po szyj.
- Ross dziecko jest za ścianą.- powiedziałam odsuwając się od niego.
- Czemu przed wyjazdem nie powiedziałaś mi, że jesteś w ciąży?- zapytała, a mnie zatkało. Skąd on wie, że Nikki to jego córka.
- Skąd ty to wiesz?- zapytałam odwracając się do niego twarzą.
- Bo jest do mnie podobna, a cztery lata temu byłaś ze mną.- odpowiedział jakby mówił to codziennie.
- Może dlatego, że bałam się twojej reakcji. W tedy jeszcze do zakładania rodziny ci się nie spieszyło. I musiałam wyjechać nie miałam innego wyjścia.- wytłumaczyłam mu.
- Mogłaś powiedzieć mi prawdę i zostać.- powiedział i się do mnie przysunął. Już chciał mnie pocałować, ale przerwał mu dzwonek do drzwi.
- Pójdź otworzyć, a ja pójdę zobaczyć co robi Nikki.- powiedział i poszedł do salonu, a ja w stronę drzwi. Zdziwiłam się, gdy zobaczyłam tam tą dziewczynę z biura blondyna.
- Dzień dobry. Czy jest Ross?- zapytała uśmiechając się.
- Jasne już go wołam. Ross do ciebie!!- krzyknęłam, a po chwili pojawił się roześmiany Ross z Nikolom na rękach.
- Monica, co tu robisz?- zapytał nadal się śmiejąc pod nosem.
- Przyniosłam te dokumenty, które chciałeś jeszcze dzisiaj.- powiedziała i podała mu jakieś papiery.
- Tato, kim jest ta pani?- spytała Nikola pokazując palcem na Monicę.
- Nikki nie pokazuje się palcem.- trzepnęłam jej palec na co ona się zaśmiała razem z całym towarzystwem.
- Jestem Monica. Pracuje razem z twoim tatą i mamą.- powiedziała blondynka i się do niej uśmiechnęła.
- Jak chcesz to jutro możemy cię tam zabrać.- powiedział Ross.
- Jutro nie bo obiecałam Mattowi, że nauczę go rysować.- powiedziała, a blondyn spojrzał na nią z niedowierzaniem, ale nic się nie odezwał.
- To ja już pójdę. Do jutra.- powiedziała Monica i poszła. Zamknęłam za nią drzwi, a Nikki pobiegła do salonu. Ross jak cień poszedł za mną.
- Będziesz tak na de mną stał?- zapytałam.
- Mogę też robić to.- powiedział i zaczął mnie całować po szyj znów. Przerwał mu kolejny raz dzwonek do drzwi. Tym razem Nikola nas wyprzedziła i to ona otworzyła drzwi. Poszliśmy zobaczyć, kto przyszedł.
- Dzień dobry, kim pani jest?- zapytała mała.
- Cześć, jestem Rydel siostra Rossa.- odpowiedziała jej trochę zmieszana blondynka, ale się uśmiechała.
- Fajnie, a ja jestem Nikola.
- A mogę wejść?- zapytała Delly, a my się schowaliśmy w kuchni. Po chwili weszła do pomieszczenie blondynka imieniem Rydel. Jakie było jej zdziwienie jak mnie zobaczyła. Myślałam, że zaraz jej oczy z orbit wyjdą.
- Delly siostra żyjesz?- zaczął jej machać przed oczami ręką.
- Bierz tą łapę, bo ci ją odgryzę.- warknęła przez zęby blondynka. - Lari, to naprawdę ty?- zapytała Rydel.
- Na to wygląda.- powiedziałam, a Ross się zaśmiał. Dziewczyna ignorując swojego brata podeszła do mnie i mocno przytuliła, a ja to oczywiście odwzajemniłam.
- Mamusiu głodna jestem.- powiedziała Nikola wchodząc do kuchni.
- To twoja córka, a kto jest tatą tej ślicznotki?- zapytała Ryd, a dziewczynka się słodko uśmiechnęła.
- Tak. Wiem, że jest śliczna, a jej ojciec stoi obok ciebie.- powiedziałam, a dziewczyna się nieźle zdziwiła.
- I jak siostra dobrze się spisałem co nie?- zapytał chłopak, a ja się cicho zaśmiałam, ale widząc minę blondynki przestałam.
- Dells co się stało?- spytałam trochę przerażona.
- Nic po prostu zastanawiam się jak na to zareaguje Emily.-powiedziała patrząc wymownie na Rossa.
- Ja chyba czegoś nie rozumiem, kim do cholery jest Emily?- zapytałam nie kryjąc zdenerwowania.

~~*~~

Tak wiem rozdział do dupy jak zawsze, ale przynajmniej jest. Mam nadzieję, że wam się podoba. Piszcie w komentarzach jak myślicie kim jest Emily? Jestem ciekawa czy odgadniecie. Następny rozdział pojawi się po ogłoszeniu wyników na OS. Więc od razu przypominam o konkursie. Więcej informacji na ten temat znajdziecie pod spodem. Więc komentujcie jeśli wam się podoba, a jak się nie podoba to też, a co tam krytykę też przyjmę. Nie zanudzam więcej bo idę robić co innego. Papa.